Sinterklaas bestaat…jazeker. Het is namelijk mijn collega. Twee jaar geleden hebben de inwoners van zijn dorp al aan hem gevraagd om daar “aan te komen”, niet gejaagd op de fiets met 3 kinderen in waaiervorm achter hem aan, zoals gewoonlijk, maar als Sinterklaas. Dus dat werd een baard kweken, zorgelijk kijken oefenen en, last but not least….. alles vergeten, waar heb je anders een Sinterklaasboek voor?
Nu is dit laatste voor hem niet zo moeilijk, mocht ik langdurig uitvallen, komen uitnodigingen overal terecht behalve op de plaats van bestemming en bestaat er een groot risico dat bezoekers halverwege de dag aan hun lot worden overgelaten (huisvader!) en met een beetje geluk zijn ze dan hun jas ook nog kwijt. Kortom mijn over het algemeen accurate collega komt af en toe wat chaotisch over en vergeten is in zijn geval geen probleem.
Zorgelijk kijken moet te doen zijn… Naast hilarische momenten waarop geen zinnig woord met hem te wisselen valt en zijn aanwezigheid meer lijkt op een stand-up comedian act, kan hij, als het nodig is, ontzettend zorgelijk kijken, dus geen probleem.
De baard echter is van een andere orde…. Dus toch een nepperd.
De dag van aankomst, bleek, na onze uitgebreide brainstormsessie over ‘hoe kom je als Sinterklaas met paardrijvrees binnen’ zonder tabbertscheuren te zijn verlopen. Zelfs na de nodige Bisschopswijn bleef Sintercollega nog goed op de been. En het Sinterklaasboek blijkt iets om ook in de praktijk van alledag toe te gaan passen. Het enthousiasme om Sinterklaas te spelen is zo gegroeid dat er naar alle waarschijnlijkheid een vervolg op gaat komen.
Het zorgelijke kijken heb ik van hem over genomen. Nog dagenlang heb ik mijn collega vreemd en zorgelijk aangekeken en me afgevraagd wat er toch veranderd was in zijn gezicht. Al trok hij bij bezoek nog steeds zijn beste tabbert aan en daarna weer uit, zoals gewoonlijk, er was iets vreemds…
Langzaam drong het tot me door dat hij opeens wel erg borstelige wenkbrauwen had, echte post-sinterklaaswenkbrauwen. De baard bleek er prima af te gaan….de wenkbrauwen waren een ander verhaal….. Tja, ik zal nog lang genieten van Sinterklaas(wenkbrauwen).
